Seni ne çok sevdim ben. Ne çok gözyaşı döktüm senin için. Geceleri sen
yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken ben penceremin önünde senin rüyana
girmek için dua ederdim. Bir bakışına, bir dudak kıvrımında titreşen
gülüşüne ulaşmak için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim.<br><br>
Şiirler, şarkılar, sevgiler içimde tutuşan bir ateş, onun yangınında senin
için kül kesildim. Ağır hastalar geceyi zor geçirir. Sabahı bekler kırgın
yürekler, hasta umutlar, yalnız ruhlar. Yalnızdı gecelerim. Hastaydı
gecelerim. Kan kaybından giden bir yaralı gibi umarsızdı gecelerim. Bir
uçurumun kenarına beni taşıyan karabasandı gecelerim. Adına yalnızlık dedim.
Sensizlik dedim.. Sen beni bilmedin, beni tanımadın, beni sevmedin.. Bu bir
ölümdü, bu bir fermandı .. Bıçak kesmez artık beni, ip asmaz, çeküller
yüreğimi taşımaz. Yaşamak mümkün değil, yalnızlık karanlık kapılarıyla
üstüme kapandı. Amansız acılar içindeyim.<br><br>
Ey Sevdiğim.. Ben seni ne çok sevdim. Dünya bildi, bir sen bilmedin.
Yalnızlığın diğer adı aşka karşılık almamaktır. Kaçılamayacak kadar yakın,
tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.. Benim aşkıma yalnızlık kucak açtı.
Senin yokluğuna dokundum, içim yandı. Odamın çıldırtan sessizliğinde sana
seslendim. Yankısı döndü dolaştı, senin kapıların bana kapalı. Kendi sesim
yine bana ulaştı. Anladım ki beni hiç duymayacaksın.<br><br>
Sana sitem edemem. Sana kırılamam. Bir tek dileğim var senden, son bir tek
isteğim. O da MUTLU OLMAN.MUTLU OL SEVDİĞİM.. BİRİCİĞİM.. AŞKIM. NEREYE, KİME GİDERSEN GİT YETER Kİ
SEN MUTLU OL...
